सूकापूस पिकामध्ये, डेंदू तयार होण्याची प्रारंभिक अवस्था 40-45 दिवसांवर होते, या टप्प्यावर कापूस पिकासाठी अधिक पोषकद्रव्ये आवश्यक असतात.यासाठी, खालील पोषक घटकांचा वापर करता येईल, जेणेकरून कापूस पिकामध्ये डेंडू तयार करणे व उत्पादन चांगले होईल व शेतकऱ्यांना त्याचा फायदा होईल.
या टप्प्यावर, खत व्यवस्थापनासाठी खालील उत्पादने वापरणे फायदेशीर आहे.
युरिया: कापूस पिकामध्ये यूरिया हा नायट्रोजन पुरवठ्याचा सर्वात मोठा स्रोत आहे, त्याच्या वापरामुळे पाने कोरडे होणे आणि कोरडे होण्यासारखी समस्या नाही, युरिया प्रकाश संश्लेषणाच्या प्रक्रियेस वेगवान करते.
एमओपी (पोटाश): कापूस वनस्पतीमध्ये संश्लेषित साखर वनस्पतीच्या सर्व भागात पोचविण्यासाठी पोटॅश महत्त्वपूर्ण भूमिका बजावते. पोटॅश नैसर्गिक नायट्रोजनच्या कार्यक्षमतेस प्रोत्साहन देते. वनस्पतींमध्ये रोग प्रतिकारशक्ती वाढवते.
मैग्नीशियम सल्फेट: कापूस पिकामध्ये, मैग्नीशियम सल्फेटच्या वापरामुळे कापूस पिकामध्ये हिरवळ वाढते आणि प्रकाश संश्लेषणाच्या प्रक्रियेस गती मिळते आणि शेवटी उत्पादन आणि गुणवत्तेची गुणवत्ता वाढते.
असे पौष्टिक व्यवस्थापन केल्याने कापूस पिकामध्ये नायट्रोजनचा पुरवठा चांगला होतो. पोटॅश डेंडूची संख्या आणि आकार वाढवते मॅग्नेशियम सल्फेट सूक्ष्म पोषक घटकांचा पुरवठा करते. निरोगी डेंडू तयार होतो आणि कापसाचे उत्पादनही खूप जास्त आहे.