Not available
SharePrecautions to be followed during seed treatment in Kharif crops
कापूस पिकाच्या पानांमध्ये लीफ माइनर किटकांची ओळख व नियंत्रण
-
पाने खाण करणारे कीटक हे फारच लहान आहेत. ते पानांच्या आत जाऊन बोगदा बनवतात. यामुळे पानांवर पांढर्‍या पट्ट्या दिसतात.
-
प्रौढ कीटक फिकट पिवळ्या रंगाचा असतो आणि बाळ किटक फारच लहान आणि पायांशिवाय पिवळा असतो.
-
या किडीचा प्रादुर्भाव पानावर होतो. हे कीटक पाने मध्ये एक आवर्त बोगदा बनवते
-
जसे की अळ्या पानात प्रवेश करते आणि पाने खायला लागतो तसतसे तपकिरी आवर्त रचना पानांच्या दोन्ही बाजूंनी दिसून येते.
-
त्याच्या प्रादुर्भावाने प्रभावित झाडे कमी फळ देतात आणि अकाली पडतात.
-
त्याच्या हल्ल्यामुळे, वनस्पतींच्या प्रकाश संश्लेषणाच्या कार्यावर परिणाम होतो.
-
या किटकांच्या नियंत्रणासाठी एबामेक्टिन 1.9% ईसी 150 मिली / एकर किंवा क्लोरेंट्रानिलिप्रोल 8.8% + थायोमेथोक्जाम 17.5 एससी 200 मिली / एकर किंवा सायनट्रानिलीप्रोल 10.26% ओडी 300 मिली / एकर दराने देऊन फवारणी करावी.
-
जैविक उपचार म्हणून बवेरिया बेसियाना एकरी 500 दराने फवारणी करावी.
फक्त ग्रामोफोन मध्येच उपलब्ध आहे, बंपर उत्पादन देणारी ही कांद्याची वाण वाचा तिची वैशिष्ट्ये
खरीप हंगामात कांद्याची लागवड करणारे शेतकरी सध्या या पेचात आहेत की त्यांनी कोणते बियाणे निवडावे? ग्रामोफोनच्या शेतकऱ्यांच्या या पेचप्रसंगावर विजय मिळविण्यासाठी आजच्या लेखात आम्ही खरीप कांद्याच्या उत्तम जातींविषयी माहिती देणार आहोत. ही विविधत हाइवेज ची भूमी आहे.
खरीप व पछेती खरीप हंगामात लागवड करणारी हाइवेज भूमी कंपनीची ही सुधारित वाण आहे. या जातीचा परिपक्वता कालावधी 140 ते 150 दिवसांचा असतो आणि या जातीची रोपे मजबूत असतात. त्याचे बल्ब आकारात गोलाकार आणि लाल आणि रंगात चमकदार असतात, आणि बल्बचे सरासरी वजन 90 ते 100 ग्रॅम असते.
ही वाण आपल्यासाठी एक उत्तम पर्याय आहे, जे केवळ चांगले उत्पादन देणार नाही तर उत्पादनाची गुणवत्ता देखील अशी असेल की, त्याला बाजारात चांगली किंमत मिळेल. या वेळी ग्रामोफोनने मध्य प्रदेशातील शेतकऱ्यांसाठी खास या जातीची निवड केली आहे. ही वाण आपल्याला फक्त ग्रामोफोन मध्येच मिळेल, म्हणून उशीर करू नका आणि त्वरित खरेदी करा.
खरेदी करण्यासाठी येथे क्लिक करा.
Shareकृषी आणि कृषी उत्पादनांशी संबंधित अशा अधिक महत्वाच्या माहितीसाठी दररोज ग्रामोफोनचे लेख वाचत रहा आणि वर नमूद केलेल्या प्रगत कृषी उत्पादने आणि बियाणे खरेदी करण्यासाठी ग्रामोफोनच्या बाजार विकल्प पर्यायास भेट द्या.
मातीमध्ये पीएच ची कमतरता आणि जास्त कारणे आणि पिकांचे नुकसान
-
पीएच कमी होण्याचे कारणः- जास्त पाऊस पडल्यामुळे मातीच्या वरच्या पृष्ठभागावरील कॅल्शियम, मॅग्नेशियम इत्यादी क्षारीय घटक पाण्यात वाहून जातात, ज्यामुळे मातीचे पीएच मूल्य 6.5 पेक्षा कमी होते, अशा भूमीला आपण अम्लीय म्हणतात.
-
पीएच जास्त होण्याचे कारण: – माती ज्यामध्ये अल्कली आणि मीठ जास्त प्रमाणात आढळते. ज्यामुळे हे मीठ तपकिरी-पांढर्‍या रंगाच्या रूपात मातीवर जमा होते. या प्रकारची माती पूर्णपणे वंध्य व बांझ आहे, ज्यामुळे मातीचे पीएच मूल्य 7.5 पेक्षा जास्त होते.या प्रकारची माती अल्कधर्मी असे म्हणतात, मातीमध्ये कॅल्शियम आणि मॅग्नेशियम खतांचा जास्त वापर केल्याने, मातीचे पी एच जास्त होते, त्यामुळे जमिनीत खते व पोषक तत्वांची उपलब्धता कमी होते.
-
पीएच मूल्य घट झाल्यामुळे, वनस्पतींच्या मुळांची सामान्य वाढ थांबते, ज्यामुळे मुळे लहान, जाड आणि संक्षिप्त राहिली जातात, जमिनीत मॅंगनीज आणि लोहाचे प्रमाण वाढते, ज्यामुळे झाडे बर्‍याच जणांना बळी पडतात. यामुळे, फॉस्फरस आणि मोलिब्डेनमची विद्रव्यता कमी होते, वनस्पतींना त्याची उपलब्धता कमी होते, रोपाला आवश्यक असलेल्या पोषक द्रव्यांमध्ये असंतुलन असते, ज्यामुळे उत्पादन कमी होते.
पोटॅशची कमतरता आणि जास्त होण्याचे कारण आणि निदान
-
पोटॅशियमच्या कमतरतेमुळे: जास्त क्षारीय माती, सेंद्रिय खतांचा अभाव किंवा वापर आणि सतत गहन पिकाच्या फिरण्यामुळे पोटॅशची कमतरता मातीत दिसून येऊ लागली आहे. पोटॅशच्या कमतरतेमुळे, वनस्पती पर्यावरणाच्या ताणास अधिक संवेदनशील होते आणि बियाणे आणि फळांचा आकार योग्य प्रकारे विकसित होत नाही.
-
पोटॅशियमची अधिकता: एमओपी आणि इतर पोटॅश खतांचा जास्त प्रमाणात वापर केल्यामुळे जमिनीत पोटॅश चा जास्त प्रमाणात वापर होतो. त्याच्या जास्तीमुळे, पानांचा आकार विकृत होतो.
-
पोटॅशची कार्येः पोटॅश हे पिकासाठी आवश्यक पोषक आहे, वनस्पतींमध्ये संश्लेषित साखर फळांपर्यंत पोचवण्यासाठी पोटॅश महत्वाची भूमिका निभावते पोटाश नैसर्गिक नायट्रोजनच्या कार्यक्षमतेस प्रोत्साहन देते. टोमॅटोच्या लाल रंगासाठी आवश्यक लाइकोपीन तयार करण्यासाठी पोटॅश आवश्यक आहे. पोटॅश फळाचे वजन वाढते.
या मक्याच्या सुधारित वाणांचे बियाणे चांगले उत्पादन देतात, त्यांची वैशिष्ट्ये जाणून घ्या
-
सिन्जेन्टा एस 6668 : – या जातीचे बियाणे दर एकरी 5 ते 8 किलो आहे आणि पेरणीच्या वेळी वनस्पती ते रोपाचे अंतर 60 x 30-45 सेमी आणि पेरणीची खोली 4 ते 5 सेमी असावी. त्याचा कापणीचा कालावधी 120 दिवसांचा आहे. या व्यतिरिक्त, हे सिंचनासाठी उपयुक्त आहे आणि उच्च उत्पादन क्षमता आहे आणि शेवटपर्यंत टिकणारी एक मोठा मका प्रकार आहे.
-
एन.के.-30: – वाण एन.के. 30 असून या जातीचा बियाणे दर एकरी 5 ते 8 किलो आहे. झाडापासून रोपांची अंतर 1 ते 1.5 फूट, पंक्ती ते पंक्ती अंतर 2 फूट आणि पेरणीची खोली 4 ते 5 सेमी असावी. त्याचा कापणीचा कालावधी 100 ते 105 दिवसांचा आहे. ही वाण उष्णकटिबंधीय पावसाचे अनुकूल आहे, तणाव / दुष्काळाच्या परिस्थितीला सहन करते, उत्कृष्ट टिप भरून गडद केशरी धान्य, जास्त उत्पादन देणारे आणि चारा वापरण्यासाठी योग्य आहे.
-
पायनियर -3396: – या जातीचा बियाणे दर एकरी 5 ते 8 किलो आहे. यामध्ये वनस्पती ते रोपांचे अंतर 60 x 30-45 सेमी आणि पेरणीची खोली 4-5 सें मी ठेवावी. त्याचा पीक 115 ते 120 दिवसांचे असते आणि खरीप व रब्बी हंगामातील उच्च उत्पादन देणारी संकरित वाण आहे. दाट पेरणीवर देखील त्याची रोपांची रचना जास्त उत्पादन घेण्यासाठी योग्य ठरते.
-
पायनियर 3401: – या जातीमध्ये बियाण्याचे प्रमाण 5 ते 8 किलो / एकर असून रोपांची लागवड ते अंतर 60 x 30-45 सेंमी आहे आणि पेरणीची खोली 4 ते 5 सेंमी आहे. त्याचा कापणीचा कालावधी 115 ते 120 दिवसांचा आहे. या वाणात उच्च धान्य भरण्याची क्षमता आहे आणि सुमारे 80 ते 85% कोंबमध्ये 16 ते 20 ओळी तसेच एंड-कॉईल फिलिंग आहेत. याशिवाय या जातीचे उत्पादन चांगले मिळते.
Shareकृषी आणि कृषी उत्पादनांशी संबंधित अशा अधिक महत्वाच्या माहितीसाठी दररोज ग्रामोफोनचे लेख वाचत रहा. वर नमूद केलेली प्रगत शेती उत्पादने आणि बियाणे खरेदी करण्यासाठी ग्रामोफोनच्या मार्केट पर्यायास भेट देण्यास विसरू नका.
मिरची लागवडीपूर्वी समृद्धी किटसह मातीचे उपचार कसे करावे?
-
जरी मिरची अनेक प्रकारच्या मातीत वाढविली जाऊ शकते, परंतु ड्रेनेज सिस्टममध्ये सेंद्रिय घटक असलेल्या चिकणमाती जमीन या साठी सर्वोत्तम आहे.
-
शेतात सर्व प्रथम मातीच्या नांगरासह खोल नांगरणी करावी. असे केल्याने जमिनीत हानीकारक कीटक, त्यांची अंडी, प्यूपाचे प्युपा स्टेज आणि बुरशीचे बीजाणू नष्ट होतात.
-
हैरोंसह नांगरणी नंतर 3 ते 4 वेळा शेतात समतल केले पाहिजे. अंतिम नांगरणी पूर्वी, ग्रामोफोनची खास अर्पण ‘मिरची समृध्दी किट’, जी 3.2 किलो आहे, एकरी 50 किलो कुजलेली शेण एक एकर दराने मिसळून शेवटच्या नांगरणीच्या शेतात मिसळावे. त्यानंतर हलकी सिंचन करा.
-
ही ‘मिरची समृध्दी किट’ आपल्या मिरची पिकाची संरक्षक ढाल बनेल. या किटमध्ये मिरचीच्या पोषणशी संबंधित सर्व उत्पादने आहेत जी मिरची पिकासाठी चांगली सुरुवात देईल.
-
मिरची समृध्दी किट मिरची पिकामध्ये मुळांच्या रॉट, स्टेम रॉट आणि खडबडीत रोगापासून संरक्षण करते.
-
मिरची पिकामध्ये, पांढर्‍या मुळांच्या वाढीस महत्त्व देते.
सोयाबीनमधील बुरशीनाशक, कीटकनाशक आणि राइजोबियम या औषधाने बियाण्यावरील उपचारांचा फायदा घ्या
-
बर्‍याच शेतकरी वर्षानुवर्षे एकाच शेतात सोयाबीनची लागवड करीत आहेत.
-
त्याच शेतात सतत लागवडीमुळे सोयाबीनच्या उत्पादनावर मोठ्या प्रमाणात परिणाम होत आहे.
-
त्याच शेतात सोयाबीनची लागवड सातत्याने करुन सोयाबीन पिकाच्या रोगांचे विषाणू आणि बुरशी देखील जमिनीत व बियाण्यामध्ये स्थापित झाल्या आहेत.
-
सोयाबीनमधील बहुतेक रोग जमीन आणि बियाणे-बियाणे-याद्वारे घेतले जातात. सोयाबीन पिकास माती व बियाण्या-या आजारांपासून वाचण्यासाठी बियाण्यावरील उपचार खूप फायदेशीर ठरतात.
-
सोयाबीन पिकाच्या सुरुवातीच्या काळात चांगल्या वाढीसाठी बियाणे उपचार हे एक कमी कष्टकरी आणि खर्चिक साधन आहे. म्हणून बियाणे उपचार आवश्यक आहे.
-
बुरशीनाशक पासून बियाणे सोयाबीन पिकाचा उपचारामुळे रोग, मुळांच्या आजारापासून संरक्षण होते.
-
कीटकनाशकांद्वारे बीजोपचार केल्यास सोयाबीन पिकास पांढर्‍या ग्रब, मुंग्या, दीमक इत्यादी मातीच्या कीटकांपासून संरक्षण होते.
-
बियाणे योग्य अंकुरित होतात, उगवण टक्केवारी वाढते.
-
राईझोबियमसह बीजोपचार केल्यास सोयाबीन पिकाच्या मुळांमध्ये गाठी वाढते आणि जादा नायट्रोजन स्थिर होते.
जमिनीत फॉस्फरसच्या कमतरतेची कारणे आणि निदान
फॉस्फरस हा मातीमध्ये आढळणारा मुख्य पौष्टिक पदार्थ आहे, जर माती त्याची कमतरता राहिली तर त्याचा परिणाम पिकावर फारच सहजपणे दिसून येतो, त्याच्या कमतरतेची लक्षणे प्रथम तरुण पाने किंवा वनस्पतींवर दिसून येतात.
फॉस्फरसच्या कमतरतेचे कारण: ज्या मातीत कॅल्शियमचे प्रमाण जास्त आहे तेथे, फॉस्फरसची कमतरता आहे ज्यामुळे मातीचे पीएच कमी किंवा जास्त असले तरीही फॉस्फरसची उपलब्धता कमी होते, कारण क्षारीय मातीमध्ये, उपलब्ध फॉस्फरस मुळांद्वारे शोषले जाते त्याच्या कमतरतेचे मुख्य कारण म्हणजे फॉस्फरसचे कण मातीत स्थायिक होतात आणि झाडे त्यांना शोषून घेऊ शकत नाहीत. यासह, जर मातीत ओलावा कमी असेल तर हा घटक देखील कमतरता आहे.
त्याची कमतरता दोन प्रकारे नियंत्रित केली जाऊ शकते.
सेंद्रिय उपाय: सेंद्रिय उपायांतर्गत, फॉस्फरसचा चांगला स्रोत मानल्या जाणार्‍या सेंद्रिय खत, पिकाच्या वेगवेगळ्या वाढीच्या अवस्थेत त्याचा वापर करणे फार महत्वाचे आहे, जर माती मातीमध्ये जोडली गेली तर, या पिकांचे अवशेष देखील एक आहेत फॉस्फरसचा चांगला स्रोत, तसेच फॉस्फेट युक्त सूक्ष्मजीव जसे की फॉस्फेट विरघळणारे बॅक्टेरिया असतात.
रासायनिक उपाय: डीएपी, एसएसपी, 12: 61: 00, एनपीके इत्यादी खते असलेले फॉस्फरस वापरले जाऊ शकतात.
Share
मातीमध्ये नायट्रोजनच्या कमतरतेचे कारण आणि निदान
-
वनस्पतिवत् होणारी बाह्यवृद्धी वाढीदरम्यान, पिकांना अधिक नायट्रोजनची आवश्यकता असते, जर या टप्प्यावर त्याची उपलब्धता कमी झाली तर पिकाच्या उत्पादनावर मोठ्या प्रमाणात परिणाम होतो.
-
नायट्रोजनच्या कमतरतेची कारणे: वालुकामय जमीन आणि निचरा होणाऱ्या चांगल्या मातीत नायट्रोजनची कमतरता असते, सतत पाऊस पडतो किंवा जास्त सिंचन देखील जमिनीत नायट्रोजनची कमतरता कारणीभूत ठरते.
-
नायट्रोजनची कमतरता कमी होणे: नायट्रोजनअभावी झाडाचा रंग फिकट हिरवा होतो, सामान्यपेक्षा कमी व लागवडीची संख्या कमी होते धान्य, धान, गहू इत्यादी धान्य वर्गाच्या पिकांमध्ये खालची पाने प्रथम वनस्पती कोरडी होते.प्रारंभी आणि हळूहळू वरची पाने सुकतात, पानांचा रंग पांढरा असतो आणि काहीवेळा पाने बर्न होतात. त्याच्या जास्तीमुळे, पाने पिवळसर दिसणे मोठ्या प्रमाणात दिसून येते आणि यामुळे इतर पोषक द्रव्यांचे प्रमाण देखील प्रभावित होते.
नायट्रोजनची कमतरता भरुन काढण्यासाठी दोन मार्ग अवलंबले जाऊ शकतात.
-
सेंद्रिय उपाय: – सेंद्रिय उपाय अंतर्गत, सेंद्रिय खत, जे नायट्रोजनचा चांगला स्रोत मानला जातो, त्याचा वापर पिकाच्या वेगवेगळ्या वाढीच्या अवस्थेत, गांडूळ खत, शेणखत सारख्या सेंद्रिय खतांमध्ये करणे खूप महत्वाचे आहे. एजोटोबैक्टर, एजोस्पिरिलम, राइजोबियम इत्यादी नायट्रोजनबैक्टीरियांमुळे नायट्रोजनची कमतरता कमी होते.
-
रासायनिक उपाय: नायट्रोजनची कमतरता आणि चांगले पीक उत्पादन दूर करण्यासाठी युरिया, एनपीके, अमोनियम नाइट्रेट, अमोनियम सल्फेट,12:61:00, 13:00:45 सारख्या नायट्रोजनयुक्त खतांचा वापर केला जाऊ शकतो.