- जुन्या पिकाचे अवशेष नष्ट करा
- पिकाच्या सुरवातीच्या अवस्थेत हे कीटक दिसले तर ते हाताने पकडून नाहीसे करा.
- पिकावर सायपरमेथ्रीन 25% ईसी प्रति एकर 150 मिली+ डायलेटंट30%ईसी प्रतिएकर 300 मिली फवारा किंवा
- कीटकांच्या नियंत्रणासाठी पेरणीनंतर सुरवातीला पंचवीस दिवसांनी आणि नंतर दर पंधरवड्याला कार्बारील
- 50%डब्ल्यू पी प्रति एकरी 400 ग्रॅम फवारा प्रति एकरी 250-350 मिली डायक्लोर्वोस (डीडीव्हीपी) 76% ईसी फवारल्यास कीटकांचे समाधान कारक नियंत्रण होते.
भोपळा आणि दोडके पिकामध्ये लाल भोपळा भुंग्याची ओळख
- अळी वनस्पतीचा जमिनीखालील भाग आणि जमिनीला स्पर्श करणारी फळे खातात.
- खराब झालेली मुळे आणि संसर्ग झालेला भूमिगत भाग, आणि देठाचा भाग सॅप्रोफेटिक बुरशीच्या दुय्यम संसर्गामुळे सडण्यास सुरवात होते आणि वेलींची फळे सुकू लागतात.
- संसर्गझालेली फळे मानवी वापरासाठी अयोग्य बनतात.
- प्रौढ भुंगे पानाचा पातळ भाग अधाशीपणे खाऊन त्यावर अनियमित आकाराची छिद्रे बनवतात.
- त्यांना कोवळी रोपटी आणि कोवळी पाने अधिक आवडतात आणि नुकसान झाल्यामुळे कोवळी रोपे मरू शकतात.
खरबूज, टरबूज भोपळा इत्यादि मध्ये फुलांची संख्या वाढवून, शेतकरी अधिक उत्पादन घेऊ शकतात आम्ही
- खाली दिलेल्या उत्पादनां मधून फुले धारणा वाढवून आपण जास्त उत्पादन घेऊ शकतो.
- होमोब्रासिनोलाइड 0.04% डब्ल्यू / डब्ल्यू 100-120 मिली प्रति एकर फवारणी करा.
- समुद्री शैवालअर्क 180-200 मिली प्रति एकर टाका.
- बहुविध सूक्ष्म पोषकद्रव्ये 300 ग्रॅम प्रति एकर वापरा.
- या फवारणीचा परिणाम 80 दिवसां पर्यंत वनस्पतीवर राहतो.
भोपळा, टरबूज, खरबूज पिकामध्ये गम्मीस्टेमब्लाइट(बुरशीजन्य देठ कुजण्याचा रोग) या रोगाचे व्यवस्थापन.
- निरोगी बियाणे निवडा.
- लावलेल्या रोपांचीत पासणी करा आणि संक्रमित झाडे उपटून काढा आणि शेताच्या बाहेर टाका
- क्लोरोथालोथिनिल% 75% डब्ल्यूपी @ 350 ग्रॅम / एकर फवारणी कराकिंवा
- टेब्यूकोनाझोल25.9% ईसी द्रावण @ 200मिली / एकरद्रावफवारा.
या बदल त्या हंगामाच्या परिणामामुळे भोपळा, तरबूज, खरबूज पिकामध्ये गम्मीस्टेमब्लाइट(बुरशीजन्य देठ कुजण्याचा रोग) रोग कसा ओळखावा.
- या आजारात झाडाचे मूळ वगळता सर्व भागामध्ये जंतू संसर्ग होतो.
- पिवळसरपणा / हिरवेपणा झाडाच्या पानांच्या कडेला दिसतो, आणि पृष्ठभागडागांनी भरलेला दिसतो.
- या रोगाचा संसर्ग झालेल्या झाडाच्या देठावर जखम तयार होते. त्यातून लाल-तपकिरी, काळ्या रंगाचा गोंदा
- सारखा पदार्थ सोडला जातो.
- शिरांवर येणारे तपकिरी रंगाचे डाग नंतर काळ्या रंगाचे होतात जेनंतर जखमे पर्यंत पोचतात.
- दुधी भोपळ्याच्या बियांवरमध्यम-तपकिरी, गडदडाग असतात.
खरबूज किंवा चिबुडा वरील शेंडे मर आणि मूळ क्षय रोग यांचे व्यवस्थापन
- वालुकामय जमिनीत हा रोग जास्त आढळतो.
- लागण झालेली रोपे आणि त्याचा कचरा नष्ट करावा.
- रोगमुक्त बियाणे वापरावे.
- बियाणे पेरण्यापूर्वी त्यावर कार्बेन्डाझिम ची प्रती किलो २ ग्राम या प्रमाणात बीजप्रक्रिया करावी.
- खरबूज किंवा चिबुडावर हा रोग दिसून आल्यास तिथे प्रोपिकॉनाझोल २५% EC प्रति एकरी ८० ते १०० मिली वापरावे
खरबूज किंवा चिबुडा वरील शेंडे मर आणि मूळ क्षय रोग कसा ओळखावा
- रोपाच्या शेंड्याला तसेच मुख्य मुळाला प्रामुख्याने वेगळाच असा गडद तपकिरी रंगाचा पेशी नष्ट होऊन सडलेला भाग दिसतो.
- खोड आणि देठे यातही कुजणे वाढत जाते.
- परिणाम झालेला भाग मऊ आणि विसविशीत होतो.
- परिणाम झालेल्या रोपात मरगळलेल्या ची लक्षणे दिसतात.
घोसाळ्यावरील मोझेक विषाणूजन्य रोगाचे व्यवस्थापन
- शेत स्वच्छ ठेवा आणि पर्यायी आश्रयदाते मुख्यता: तण काढून टाका.
- आलटून पालटून पिके घेताना रोगाला बळी पडू शकतील अशी पिके घेणे टाळा.
- मोझेक ची शक्यता जास्त असेल असे हंगाम आणि क्षेत्र येथे पिके घेणे टाळा.
- असिफेट ७५% SP दर एकरी ८० ते १०० ग्रॅम आणि प्रतिजैविक रसायने उदाहरणार्थ स्ट्रेप्टोमायसीन २० ग्रॅम अधिक चांगल्या नियंत्रणासाठी फवारून घ्या. किंवा
- असिटामीप्रिड २०% SP दर एकरी शंभर ग्रॅम आणि त्यात प्रतिजैविक रसायने जसे की स्ट्रेप्टोमायसीन २० ग्रॅम अधिक चांगल्या नियंत्रणासाठी वापरा.
घोसाळ्यावरील मोझेक विषाणू जन्य रोग कसा ओळखावा
-
- हा विषाणूजन्य रोग खोडातील रस आणि रोग वाहक कीटकाद्वारे फैलावतो.
- रोग झालेल्या रोपांमध्ये कोवळी पाने खूप उशिरा उघडतात आणि त्यावर संपूर्णपणे रंग बदल घडलेला दिसतो त्यानंतर शिरांवर हिरव्या रंगाचे पट्टे दिसून येतात.
- जून पानांवर प्रामुख्याने हिरव्या रंगाचे वर आलेले चट्टे दिसतात. आकार बिघडून पाने तंतुसारखी होतात.
- झाडाची वाढ, फुले येणे आणि उत्पादन क्षमता यावरही दुष्परिणाम होतो.
- खूप जास्त परिणाम झालेल्या वेलांना फलधारणा होत नाही.
Share
कलिंगड पिकावरील बुरशीजन्य तांबडी भुरी किंवा केवडा रोगाचे व्यवस्थापन.
- परिणाम झालेली पाने खुडून नष्ट करणे.
- रोगाला प्रतिकार करू शकणाऱ्या या वाणाचे बियाणे लावणे.
- आलटून पालटून पिके घेणे आणि स्वच्छता राखणे यामुळे रोगाची तीव्रता कमी होते.
- जमीन थायोफानेट मिथाईल ७०% WP या द्रव्याने 300 ग्रॅम प्रति एकर या दराने भिजवणे
- मेटलक्सिल ८% आणि मॅन्कोझेब ६४% WP यांनी ५०० ग्रॅम प्रति एकर या दराने फवारणी करावी.
- प्रति एकर ५०० ग्रॅम सुडोमोनास फ्लोरसन्स फवारावे.