सामग्री पर जाएं
लाल भोपळ्याचे बीटल (रेड पंपकिन)
नुकसानीची लक्षणे :
-
हा एक हानिकारक कीटक आहे, जो प्राथमिक अवस्थेत कारल्यांवर आढळतो.
-
हा कीटक पाने खाऊन वनस्पतींची वाढ रोखतो.
-
त्याची अळी धोकादायक आहे, ती कारल्याच्या झाडाची मुळे तोडून पिकाचा नाश करते.
नियंत्रणाचे उपाय :
-
नोवालैक्सम (थियामेथोक्सम 12.6% + लैम्ब्डा साइहलोथ्रिन 9.5% झेडसी) 80 मिली + सिलिको मैक्स 50 मिली, 150 ते 200 लिटर पाण्याच्या प्रती एकर दराने फवारणी करावी.
कोळी :
नुकसानीची लक्षणे :
-
हा कीटक आकाराने लहान असतो. जो पिकांच्या मऊ भागांवर जसे की पाने, फुलांच्या कळ्या आणि फांद्यावर मोठ्या प्रमाणात आढळतो.
-
पानांवर पांढऱ्या रंगाचे डाग दिसतात.
-
ज्या झाडांवर कोळीच्या जाळ्यांचा प्रादुर्भाव होतो, त्या झाडावर हे किट दिसून येते, हे किट त्या झाडाच्या मऊ भागांचा रस शोषून ते कमकुवत करते आणि शेवटी झाड मरते.
नियंत्रणाचे उपाय :
-
अबासीन (एबामेक्टिन 1.8% ईसी) 150 मिली किंवा ओमाइट (प्रोपरगाइट 57% ईसी) 200 मिली + सिलिको मैक्स 50 मिली, 150 ते 200 लिटर पाण्याच्या प्रती एकर दराने फवारणी करावी.
Share
- कारल्याला विषाणूजन्य रोग हा सहसा पांढरी माशी आणि मावा द्वारे होतो.
- या रोगात पानांवर अनियमित फिकट आणि गडद हिरव्या आणि पिवळ्या रंगाचे पट्टे किंवा डाग दिसतात.
- पाने वळतात संकुचित होतात, आणि पानांच्या शिरा गडद हिरव्या किंवा फिकट पिवळ्या होतात.
- रोपे लहान राहतात आणि फळे गळून खाली पडतात.
- हा रोग रोखण्यासाठी पांढरी माशी आणि मावा नियंत्रित करणे गरजेचे आहे.
- अशा कीटकांचे नियंत्रण करण्यासाठी 10-15 दिवसांच्या अंतराने एसीटामिप्रिड 20% एसपी ग्रॅम / एकर आणि स्ट्रेप्टोमाइसिन 20 ग्रॅम फवारणी करावी.
- स्ट्रेप्टोमाइसिन 20 ग्रॅम + डिफेनॅथ्यूरॉन 100 ग्रॅम 200 लिटर पाण्यात फवारणी केली जाते.
Share
- मावा, तुडतुडे, पांढरी माशी, लोकरी मावा असे कीटक कारल्याच्या पिकाला नुकसान करतात.
- रसशोषक किडीपासून बचाव करण्यासाठी इमिडाक्लोप्रिड 17.8 एस.एल. प्रति 15 लिटर पाण्यात 5 मि.ली. किंवा
- थायोमेथॉक्सम 25 डब्ल्यू जी 5 ग्रॅम प्रति 15 लिटर पाण्यात फवारणी करावी.
- कीटकनाशकां विरूद्ध प्रतिकार निर्माण होऊ नये म्हणून कीटकनाशकाची बदलून फवारणी करावी.
- बव्हेरिया बेसियाना 1 किलो प्रति एकर जैविक पद्धतीने वापरा किंवा वरील कीटकनाशकाच्या संयोगाने देखील वापरता येते.
Share
- हा कारल्यात आढळणारा एक भयंकर रोग आहे.
- प्रथम यामुळे पानांवर अनियमित लहान पिवळ्या किंवा तपकिरी रंगाचे डाग येतात.
- भविष्यात, हे डाग गडद होतात आणि संपूर्ण पानांवर पसरतात.
- फळांवर लहान गडद डाग तयार होतात, जे संपूर्ण फळात पसरतात.
- ओल्या हवामानात या स्पॉट्सच्या मध्यभागी गुलाबी बीजाणू तयार होतात.
- हे प्रकाश संश्लेषणाच्या प्रक्रियेत अडथळा आणते आणि परिणामी, वनस्पतींची वाढ पूर्णपणे थांबवते.
- हा आजार टाळण्यासाठी कार्बोक्सिन 37.5 + थायरम 37.5 आणि 2.5 ग्रॅम / कि.ग्रा.बियाणे दराने उपचार करा.
- मॅंकोझेब 75% डब्ल्यू पी 400 ग्रॅम प्रति एकर किंवा क्लोरोथॅलोनिल 75 डब्ल्यूपी ग्रॅम प्रति एकर 10 दिवसांच्या अंतराने फवारणी करावी.
Share
- प्रथम पानांच्या वरच्या भागावर पांढरे-राखाडी डाग दिसतात, जे नंतर पांढर्‍या रंगाच्या पावडर सारखे दिसतात.
- ही बुरशी वनस्पतीमधून पोषकद्रव्ये काढते आणि प्रकाश संश्लेषण रोखते, ज्यामुळे झाडाची वाढ थांबते.
- रोगाच्या वाढीसह, संक्रमित भाग सुकतो आणि पाने गळून पडतात.
- हेक्साकोनाझोल 5% एस सी 400 मिली किंवा थायोफेनेट मेथाईल 70 डब्ल्यूपी किंवा अझोक्सिस्ट्रोबिन 23 एस सी 200 मिली प्रति एकर पंधरा दिवसांच्या अंतराने 200 ते 250 लिटर पाण्यात फवारणी करावी.
Share
- कारल्याच्या पिकाला जास्त प्रमाणात दिलेले किंवा निचरा न होता साठून राहणारे पाणी सहन होत नाही.
- पेरल्यानंतर किंवा रोपे लावल्यानंतर तिसऱ्या दिवशी पिकाला पहिले पाणी द्यावे आणि त्यानंतर आठवड्यातून एकदा जमिनीतील ओलाव्यानुसार पाणी द्यावे.
- जमिनीच्या वरच्या ५० सेमी थरात चांगला ओलावा ठेवावा कारण बहुतेक मुळे तिथेच असतात.
Share
